Aantal nieuwe woorden. NUL. Ja echt, deze week heb ik geen letter op papier gekregen. Mijn nieuwe thriller bouwt de spanning op door stil te vallen. Dit tweede boek is een stiefzusje geworden van mijn debuut ‘2013’. Continue reading
Was je niet bang dat het echt ging gebeuren?’ Deze vraag is mij tijdens mijn boekpresentatie heel vaak gesteld. Mijn roman 2013 gaat kort gezegd over een mogelijke aanslag op de inhuldigingsdag van Willem Alexander. Continue reading
Het ging zo lekker vanochtend. Mijn tweede roman groeide onder mijn handen. De zinnen sprongen van mijn toetsenbord en letters renden door mijn hoofd. Binnen twee uur stonden 750 woorden op papier. Maar toen, onnodig onverwacht, brulden ineens de machines. Continue reading
De agent schuift zijn pistool een paar keer over tafel. Als een kind dat gedachteloos met zijn autootje speelt. Het gebaar moet ongetwijfeld tonen dat de moord voor hem geen prioriteit heeft, maar Patrick negeert zijn desinteresse. ‘En heeft hij bekend?’ Continue reading
Je boek leest als een trein’, is een compliment dat ik dagelijks over mijn debuut krijg. Mensen zeggen het vaak verontschuldigend. Alsof het een verkapte belediging is. Want alleen een ingewikkeld boek, waar je echt je tanden in moet zetten, is toch een goed boek? Continue reading
Monique Koemans 